skip to Main Content

Zondag 6 januari 2019: Filmrecensie ‘White Boy Rick’

‘A lion doesn’t leave the Serengeti,’ antwoordt Rick Wershe Sr. in de openingsscène op de vraag van zijn 14-jarige zoon waarom ze nog altijd in Detroit wonen. De Motor City wordt in de jaren tachtig overspoeld door crack-cocaïne. En op de straten van het grotendeels zwarte Oost-Detroit vindt de witte Rick Wershe Jr. – oftewel ‘White Boy Rick’ – een plekje binnen de drugsbende van de Curry Brothers. Terwijl zijn vader met een louche handel in vuurwapens het hoofd boven water probeert te houden, wordt White Boy Rick vervolgens door de FBI als informant ingelijfd. In de daaropvolgende jaren groeit Wershe Jr. tevens uit tot een invloedrijke dealer.

‘White Boy Rick’ verveelt geen moment. En dat is mede te danken aan de cast. Vooral Matthew McConaughey levert als vader Wershe een topprestatie. Daarnaast weet regisseur Yann Demange – eerder verantwoordelijk voor het beklemmende ’71, over de Troubles in Noord-Ierland – op intrigerende wijze de verschillende kanten van de drugscriminaliteit in beeld te brengen. Op hetzelfde moment dat de zus van White Boy Rick – Dawn – wegzinkt in een verslaving, komen de vuurwapens van Wershe Sr. bijvoorbeeld via Wershe Jr. terecht bij de dealers in de stad. Als vader en zoon uiteindelijk ingrijpen, en een wezenloze Dawn uit een luguber drugspand slepen, toont Demange zich bovendien een meester in de details. Dawn wordt door Wershe Sr. in haar kamer opgesloten om af te kicken. En als ze na een heftige periode tekenen van verbetering vertoont, wordt de tv op haar kamer teruggezet. De muur achter het tv-kastje zit vol kots.

‘White Boy Rick’ is ‘based on a true story’ en tsja, dan gaat er ook weleens iets mis. Niet alles in het verhaal is even waarheidsgetrouw – hallo Hollywood! – en op sommige momenten is de film tenenkrommend voorspelbaar. Het noodlot slaat uiteraard net toe op het moment dat de familie alles weer op orde lijkt te hebben. ‘After your laughter there will be tears,’ kondigt de onovertroffen Wendy Rene al aan. Tot overmaat van ramp laat Demange Wershe Sr. kort daarna ook nog eens de volgende zin uitspreken: ‘We have to be careful not to destroy all of this.’ Als de ochtend daarop broer en zus gezellig aan het stoeien zijn, kan je de rest van de scène uittekenen.

Waar Demange dan weer wel goed in slaagt, is het Detroit uit de jaren tachtig neerzetten als een duistere en intense plek. Zeker als je je realiseert dat de film – om belastingtechnische redenen – vrijwel volledig in Cleveland (Ohio) is opgenomen!

Mijn oordeel: 7/10
Imdb.com 6,5/10
Rottentomatoes.com 60/100
Metacritic 59/100
Rogerebert.com 2/4

Gezien: zaterdag 5 januari 2019, Pathé Spui, Den Haag

PS: ‘White Boy Rick’ werd in de VS al enkele maanden geleden uitgebracht. Lees hier hoe zus Dawn en de zoon van White Boy Rick de film vonden:

www.deadlinedetroit.com/watching_white_boy_rick_with_richard_wershe_jr_s_family_is_surreal

Back To Top