Zondag 13 oktober: UAW versus GM (deel 1)
Na het vastlopen van de onderhandelingen voor een nieuwe cao zijn sinds 16 september 46.000 werknemers van General Motors (GM) in staking. De arbeiders zijn lid van de grootste vakbond in de auto-industrie: de United Automobile Workers (UAW). Met een duur van nu al bijna vier weken gaat het om een van de langste stakingen in de geschiedenis van de UAW.
De onvrede bij de vakbondsleden stak in november vorig jaar de kop op nadat GM aankondigde vier fabrieken in de VS te sluiten (zie het stuk dat ik daar op 2 december 2018 over schreef: https://www.detroithetboek.nl/zondag-2-december-2018-general-motors-trump-en-een-ongemakkelijke-economische-realiteit/). Het magere cao-bod dat GM tijdens de recente onderhandelingen deed, was de druppel die de emmer deed overlopen. Na jaren van recordwinsten (11,9 miljard dollar in 2017 en 10,8 miljard dollar in 2018) hadden werknemers gehoopt op compensatie voor wat ze tijdens de kredietcrisis hadden ingeleverd toen de autoproducent het faillissement moest aanvragen. Maar die hoop bleek ijdel. Zo wilde GM in eerste instantie bijvoorbeeld dat UAW-leden meer zelf zouden bijdragen aan zorgkosten. De door de autoproducent voorgestelde loonsverhoging was volgens de UAW bovendien veel te karig, mede gelet op het feit dat de gemiddelde GM-werknemer er sinds 2010 16 procent in koopkracht op achteruit was gegaan. Een ander pijnpunt was de slechte positie van tijdelijke werknemers, ongeveer tien procent van het totale personeelsbestand, die ook in de toekomst niet mee zouden kunnen delen in de winst. (De gemiddelde GM-werknemer ontvangt een jaarlijkse bonus van 1.000 dollar per miljard dollar winst.)
Verreweg het belangrijkste doel van de stakers is echter baanzekerheid. Oftewel: GM zou de aangekondigde sluitingen van fabrieken in Michigan, Ohio en Maryland moeten afblazen en moeten beloven nieuwe modellen in de VS te produceren.
Sinds het begin van de staking is de koers van een aandeel GM met zo’n tien procent gedaald. En volgens schattingen liggen de kosten voor de autoproducent zelf (van bijvoorbeeld een lagere productie) tussen de 50 en 100 miljoen dollar per dag. Ook toeleveranciers en de overheid (denk aan gemiste belastinginkomsten) ondervinden schade van de staking. Net als de stakers zelf, die geen loon ontvangen, de eigen zorgkosten moeten betalen en het met 250 dollar per week uit de stakingskas moeten doen.
Eind september kregen UAW-leden voor de poorten van de GM-fabriek op de grens van Detroit en Hamtramck steun van de progressieve presidentskandidaat Elizabeth Warren. De politica liep samen met de stakers enige tijd mee in de zogenaamde ‘picket line’. ‘These workers from the UAW are here to hold GM accountable,’ verklaarde Warren tegenover de aanwezige pers. ‘GM made billions of dollars in profits last year and then closed five plants … GM is demonstrating that it has no loyalty to the workers of America or the people of America. Their only loyalty is to their bottom line.’ De Detroitse rapper GMac Cash liet eerder al een soortgelijk geluid horen. ‘Temps workin’ like slaves and don’t get hired/the supervisor don’t care if they get tired/they just tryna make sure them sales get higher,’ rapt hij in het nummer ‘On Strike’.
GM en UAW lijken na vier weken iets nader tot elkaar te zijn gekomen. Maar een voor beide partijen acceptabele cao is er nog altijd niet.
To be continued.
Meer lezen?
https://www.freep.com/story/opinion/columnists/brian-dickerson/2019/09/20/gm-uaw-strike/2363185001/
